Historia Ośrodka
Jak to z Ośrodkiem było
W 1971 roku Kuratorium Warszawskiego Okręgu Szkolnego powołało Specjalny Ośrodek Szkolno–Wychowawczy w Otwocku przy ulicy Zacisznej 42, zwany „Anulką” od nazwy willi, w której się mieścił. Dzisiaj budynek już nie istnieje.
Organizacja Ośrodka obejmowała: Internat dla dziewcząt, Szkołę Podstawową i Zasadniczą Szkołę Zawodową. W szkole tej kształcono młodzież w kierunkach: krawiectwo damskie lekkie, posadzkarz, monter wewnętrznych instalacji sanitarnych, ogrodnik i kucharz żywienia zbiorowego. Organizatorem i pierwszym dyrektorem placówki był Bronisław Czerniecki (w latach 1971–1975). Kolejni dyrektorzy Ośrodka to: Janina Czerniecka (1975–1976), Ludwik Kiełczewski (1976–1985), Franciszek Solak (1985–1989), Maria Chryk (1989–1998), Eliza Trzcińska–Przybysz (od 1998 roku). Funkcje wicedyrektorów pełnili: Stanisława Szczechura, Janina Czerniecka, Aleksandra Mirowska, Alicja Maciejewska–Sieczka, Anna Żaczek, Artur Basek, Maria Maliszewska, obecnie - Beata Rydel. W latach 1976–1992 Ośrodek funkcjonował w dwóch miejscach: w budynku przy Zacisznej 42 zorganizowano koedukacyjny internat, natomiast szkoły mieściły się w kompleksie drewnianych budynków przy ulicy Mieszka I 13/15 (obecnie teren ten zajmuje straż pożarna). W 1992 roku Ośrodek otrzymał siedzibę przy ulicy Majowej 17/19 w budynkach byłego sanatorium. Od 1999 roku organem prowadzącym jest Powiat Otwocki.
Aktualnie organizacja Ośrodka obejmuje:
- Internat dla dzieci i młodzieży, która nie może codziennie dojeżdżać do szkół,
- Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka – kompleksową terapię dzieci najmłodszych z różnymi dysfunkcjami,
- Powiatowe Przedszkole Nr 1 dla dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych,
- Powiatową Szkołę Podstawową Nr 1,
- Powiatowe Gimnazjum Nr 1,
- Branżową Szkołę I Stopnia Nr 3 oferującą kształcenie młodzieży w kierunkach: kucharz, pracownik pomocniczy obsługi hotelowej, zakończone teoretycznym i praktycznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe.
- Szkołę Przysposabiającą do Pracy dla młodzieży, która nie ma możliwości uczyć się zawodu w szkole branżowej.
- Zespoły rewalidacyjno-wychowawcze – terapię indywidualną i grupową dla dzieci z niepełnosprawnością w stopniu głębokim,
- Świetlicę szkolną – dla dzieci dojeżdżających na zajęcia.
Corocznie oferta szkół jest wzbogacana i dostosowywana do możliwości, zainteresowań dzieci i potrzeb rynku pracy.
W 2006 roku Patronką naszego Ośrodka została Maria Konopnicka.
Mamy Hymn Ośrodka:
W naszym Ośrodku bajek bez liku,
Razem ze słonkiem tysiąc promyków,
Razem ze słonkiem zwiedzamy świat -
Każdy odważny i każdy chwat.
Ref. Weź mą dłoń i ze mną chodź
w Konopnickiej baśnie.
Mądrość tam, przestroga tam,
Życia uczą właśnie.
Buzie się śmieją - jagód bez liku
Umieśćmy szybko w naszym koszyku,
A w krasnoludki uwierzyć trzeba,
Tak wielu cudów w życiu potrzeba.
Z wad Burczymuchy śmiejmy się szczerze,
Potrzebującym pomóżmy w biedzie.
Sprawmy, by radość gościła wszędzie,
A świat na pewno lepszy będzie.
Dosyć niedoli małego Jasia,
Smutki, zmartwienia niech idą precz.
Jeśli uwierzysz w siebie, kolego,
Zdobędziesz wszystko, co tylko chcesz.